Discurso C21 "Concesión de medalla de ouro do Concello de Tui ao Colexio Rural Agrupado Mestra Clara Torres"
O primeiro de todo “felicidades”, “felicidades” a nosa ensinanza rural, o
quizás dende fora terán que felicitarnos aos tudense por haber contado
con talentos como as mestras coordinadoras Dª Clara Torres ou Dª Teresa
Domínguez, ámbalas dúas enormemente laureadas e que constituíron as
pedras docentes angulares do éxito das nosas escolas rurais.
Evidentemente, a exposición razoada presentada polo Dr. D. Rafael Bargiela é un documento completísimo que amosa graficamente e feacentemente os méritos da INSTITUCIÓN con maiúsculas, Colexio Rural Agrupado Clara Torres e eu nada vou engadir dende o punto de vista curricular.
Simplemente subliñar que imos apoiar o nomeamento sen ambaxes e o que si me gustaría é realizar un breve reflexión sobre a escola rural.
De neno estudei nun colexio rural de Castela, foi pouco tempo, pero marcou en min unha forte impronta. Penso que o colexio rural ten algo case espiritual, como místico, pero ademais resulta moi potente en canto a presenza da figura do profesor, tamén é interactivo e ao contrario do que se plantexa nos estereotipos, a escola rural é eficiente.
En Galicia ten tanto sentido como tradición e debemos apoiala. Pero para que os CRAS subsistan temos que potenciar o rural, a economía do sector primario que se desenrola nos pequenos pobos e parroquias, hoxe en plena decadencia e que se mantén a base de respiración asistida. Por exemplo, nestes anos, en Tui, comprobamos con tristura o óbito de algún colexio como o de Malvas e ademais o vivimos con impotencia durante o noso mandato.
Evidentemente, a exposición razoada presentada polo Dr. D. Rafael Bargiela é un documento completísimo que amosa graficamente e feacentemente os méritos da INSTITUCIÓN con maiúsculas, Colexio Rural Agrupado Clara Torres e eu nada vou engadir dende o punto de vista curricular.
Simplemente subliñar que imos apoiar o nomeamento sen ambaxes e o que si me gustaría é realizar un breve reflexión sobre a escola rural.
De neno estudei nun colexio rural de Castela, foi pouco tempo, pero marcou en min unha forte impronta. Penso que o colexio rural ten algo case espiritual, como místico, pero ademais resulta moi potente en canto a presenza da figura do profesor, tamén é interactivo e ao contrario do que se plantexa nos estereotipos, a escola rural é eficiente.
En Galicia ten tanto sentido como tradición e debemos apoiala. Pero para que os CRAS subsistan temos que potenciar o rural, a economía do sector primario que se desenrola nos pequenos pobos e parroquias, hoxe en plena decadencia e que se mantén a base de respiración asistida. Por exemplo, nestes anos, en Tui, comprobamos con tristura o óbito de algún colexio como o de Malvas e ademais o vivimos con impotencia durante o noso mandato.
Eu non me resigno a que este premio honorífico para os nosos CRAS sexa a titulo póstumo por iso, os liberais de Tui vamos a incidir na clave de bóveda da recuperación do alumnado no campo: a dinamización económica, agraria, gandeira, forestal, de enerxía de biomasa, e outras actividade, que xunto co investimento en infraestruturas, atraian as persoas ata o fermoso mundo bucólico da aldea galega de onde a escola rural pode voltar a refulxir en todo o seu esplendor, como esta medalla de ouro que hoxe entregamos.